MS 272 yılında, Roma İmparatoru Aurelian’ın güçleri ile Zenobia Palmeyra İmparatorluğunu arasında yapılan savaş. Reyhanlı Yenişehir’de yapılan savaşı Roma güçleri kazanmıştır. Roma’nın Palmeyra İmparatorluğunu zayıflattığı bu Immae savaşı Zenobia için yıkımın başlangıcı olmuştur. Palmiren İmparatorluğu’nun yükselişi, Roma’da Üçüncü Yüzyılın Krizi olarak bilinen istikrarsızlık ve iç savaş dönemi nedeniyle mümkün oldu. İç savaşlar, veba, para biriminin devalüasyonu, yaygın enflasyon ve sınırlardaki barbar kabilelerin tehditleri, imparatorluğun istikrarsızlığına katkıda bulundu. Roma bu dönemde “ayrılıkçı imparatorluklara” izin verdi.

Zenobia’nın eylemleri genellikle bir isyan olarak nitelendirilir. Ancak Zanobia Roma otoritesine doğrudan meydan okumamaya dikkat ederek, Roma’nın çıkarları doğrultusunda hareket ettiğini iddia etti.

Zenobia, kocası Odaenathus’un ölümünden sonra oğulları Vaballathus’un naibi olarak Roma’nın doğu eyaletlerinin yönetimini devralmıştı. Ancak hiçbir kararında Roma’ya danışmayan Vaballathus Levant’tan Mısır’a kadar imparatorluğun topraklarını genişletmişti. MS 271 yılında Roma için çok önemli olan Antakya’nın Zenobia tarafından alınması İmparator Aurelian’nın hiddetlenmesine ve büyük bir ordu hazırlamasına neden oldu.

Ankara üzerinde güneye ilerleyen roma ordusu Immae’ye vardı. Amik Ovası’nda karşılaşan iki ordudan üstün olan taraf Zabdas komutasındaki Palmeyra ordusuydu. “Clibanarii” ağır süvarileri büyük bir avantaj sağlıyordu. Ancak Roma ordusunu kuşatmak yerine Romalı atlıları takip etmek için safları kırdılar. Romalı ve müttefik piyadeler kargaşadan yararlandı ve savaşı Romalılar kazandı.

Zenobia ve generali Zabdas Antakya’ya dönerek Aurelian’a benzeyen bir adamı zincire vurdular. Zenobia ve generali gece boyunca Antakya şehrine yakın bir tepede küçük bir birlik bırakarak şehirden kaçtılar. 272 yılında Palmeyra’ya giren Roma Ordusu Zenobia’yı esir alarak Roma’ya götürdü.

Immae Savaşı Temsili

Görsel: https://www.worldhistory.org/uploads/images/13843.jpg?v=1668153307

(PRELL S., John, History Of Rome, New York, 1889, sf: 482)