(D. 1905 Antakya – Ö. 8 Mart 1959)

Babası Abdülgaffur Efendi’dir. Fransa idaresi altındaki Antakya İlokulu ve Lisesini bitirdi. Daha sonra İstanbul Darülfünun Hukuk Mektebinden mezun oldu. Vakit Gazetesi Muharrirliğe başlayarak hem çalışıp hem okuluna devam etmiştir. Düzce Aza Mülazımlığı, Temyiz Basmüddeî-i Umûmî Muavinliği, Yenigün Gazetesi Başyazarlığı, Aydın Kadastro Hâkimliği, Hatay Devleti Millet Meclisi Antakya Mebusluğu, TBMMVI.(Ara seçim) ve VII. Dönem Hatay milletvekilliği yapmıştır. Evli ve üç çocuk babasıdır. 1946’da meclise seçilemeyince, eski mesleği olan yargıçlığa geri döndü. Gazetecilikle başlayan yazarlık yaşamında ilk öyküsü1924’te Yeni Adana Gazetesinde yayımlandı. Öykülerinde gözleme dayalı bir gerçekçilik her zaman yeraldı. İstanbul’da kanserden öldüğünde 8. Asliye Ceza yargıcı görevinde bulunuyordu.

 

Bazı eserleri

Memleket Hihayeleri (1933)

Talkınla Salkım (1933)

Herkes Kendi Hayatını Yaşar (1941)

Arzu ile Kanber (1940)

Yataklı Vagon Yolcusu (1948)

Ayrı Dünya (1952)

 

(BN)