Karm Babaları Grubu (Peres des Carmes): (Tar. İna)
(Tar. İna.) Antakya, İskenderun ve dolaylarında faaliyet göstermiş Hıristiyan misyon örgütü.
Karm Babaları İtalyan okulu ve misyon grubu 1860 yılında sahip oldukları ferman sayesinde ilk olarak o yıllarda büyük bir köy görünümünde olan İskenderun’da kurulmuştur. Daha sonra Papaz Paul sayesinde burada yeni bir kiliseye sahip oldular. Esasen bahsedilen kilise Kapusenlerce kurulmuş ve Karm Babaları’na teslim edilmiştir. Onlar da kanunlara uygun olarak istinat duvarının yükseltilmesini sağlayarak ufak çapta değişiklikler yaparak faaliyetlerini burada sürdürmüşlerdi.
Karmlar’ın aktif oldukları yerlerden biri de Beylan’dır (Belen). 1901’de ibadethane, kilise ve kilisenin işlerini yürütecek bir bina inşa ettiler. Buna ilaveten bir okul kurarak eğitim alanında
da çalışmalar yaptılar. İdare bir İtalyan profesörce sağlanmaktaydı.
Daha sonra okul 1910 yılında yerel yönetimce kapatıldı. Yerel yönetim bununla da kalmayıp Karmelit Rahibeler’in İskenderun’a girmesini yasaklamıştı. Özellikle dönemin Halep Valisi bu grup üzerinde sıkı bir denetim kurmuştu. Bir müddet sonra bu problemlerin aşılmış, ancak bunun nasıl sağlandığı noktasında şu an için elde bilgi
mevcut değildir. Sonuçta Beylan’da bir kız, bir erkek okulu, bir yetimhane, bir dispanser kurulması için izin alınması sağlanmış ve grup çalışmalarına devam etmiştir. Bu yerlere ilaveten idari işlerin yürütülmesi için hizmet verecek olan 8 odalı bir ev Ermeni mahallesinde yıllık 35 lira karşılığında 4 yıllık bir süre için kiralanmıştı. Okulları Birinci Dünya Savaş’ı boyunca kapalı kalmıştır. 1918’deki Mondros Ateşkes anlaşmasından sonra bu grup faaliyetlerine kaldığı yerden devam etmiştir. Beylan’daki yerler Fransız işgalinden doğan çatışmalardan tahrip edilmişti. Bir belgeye göre hasar 25.000 frank olarak belirtilmektedir. Boşalan okul Maronitlerce teslim alınmış ve 1918’de yıllık 24 Mısır lirasıkarşılığında kiralanmıştı. Savaş şartlarını göz önünde bulundurursak bu denli yer değişmelerin normal olduğu sonucuna varabilmemiz mümkündür. Sonuçta bu boş okulun 4 sınıfı Papaz Nicolas Ghosn’un gayretleriyle onarılmış ve Beylan’daki İtalyan Okulu yeniden faaliyete başlamıştır.
Okul İtalyan Papaz Sabatino de Gaizo tarafından 1920’de yönetilmeye başlanmıştır. Bu yıllar özellikle Antakya’da Kuvay-i Milliyeciler’in ciddi direniş gösterdiği zamanlardı. Öyle ki araştırmacı Mizrahi’nin tespitlerine göre ortalama haftada 3 olay olmaktaydı. Savaş olmasına rağmen Karm’lar herhangi bir sıkıntı yaşamamıştır. Hatta Sabatino bu savaşın Hıristiyanlara yaradığını dahi söylemiştir.
Manda yönetimi Antakya’da yerini sağlamlaştırmaya başlayınca dini cemaatlerin meselelerine daha fazla ilgi göstermeye başlamıştır. 1926’da Karmeliten Misyonu’na Papaz Allard adında bir Fransız atamış ancak bu atamaya İtalyanlar Papaz Allard’ın sadece Fransızca eğitimini İtalyan okullarında yaygınlaştırmak için geldiği gerekçesiyle itiraz etmişlerdi. Manda yönetimi bilindiği gibi Fransızca eğitim yapılan her yeri kendi hakimiyet alanı olarak görmekteydi. Protestan misyoner okullarının Fransızca öğrenimine darbe vurduğu ortadaydı. Özellikle Frères des Ecoles Chrétienne grubunun öğrenci sayısının azalmasıyla ortaya çıkan kaybın Peres des Carmes grubunun okullarında Fransızca dersinin müfredata
eklenerek giderilmesi amaçlanmıştı. Böylece doğan eksiklik telafi edilmiş ve İtalyan okullarına karşı bir denge de kurulmuş olacaktı. Manda yönetimi gergin durumu bu atamada ısrarcı olması sonucunda nihayete erdirmiş ve istediğini uygulattırmıştır.
Ağustos 1927’deki yangında Misyon binasının büyük bir kısmı yok oldu ve bu gruba ait önemli ölçüde arşiv zarar görmüştür. Doğal olarak bu da gittikçe gelişen Karmelitenler’in faaliyetlerini sekteye uğratmıştır. Eldeki verilerin kaybı çalışmalara bir süre ara verilmesine
neden olmuştur.
Gün geçtikçe artan İtalyan etkisi İtalyan kökenli bu Misyon grubuyla manda yönetiminin aralarının açılmasına neden olmuştur. Özellikle önemli günlerde, resepsiyonlarda ve törenlerde gerginlikler gün yüzüne çıkmaktaydı. Örneğin İskenderun Latin grubunun (paroisse) resmi tanınma yıl dönümü münasebetiyle düzenlenen törene Karmlar’ın davet edilmemesi bir tepkinin sonucuydu. Ancak her şeye rağmen bu grup faaliyetine devam etmiştir.