13. Yy da Antakya’da ve yakınlarındaki Amik’te yurt tutmuşlardır. Devrin Memlûk kaynaklarında Arapça:

Türkmân İbn Sâhibu’l-Bâz      التركمانابن صاحب الباز

İbn Sâhibu’l-Bâz et Türkmânî  ابن صاحب البازالتركمان

veya el-Bâziyye البازية

el-Bâzânîyye البازانية

şeklinde geçmektedir.

Bu isim Türkçe doğancı veya şahinci anlamına gelmektedir. Memlûk kaynaklarına göre Doğancıoğullarının ilk beyi olarak el-Emir Faris İbn Sahibu’l-Baz et-Türkmanî adlı biri görülmektedir. Doğancıoğlu Faris İbn Sahibu’l Baz, Amik çevresinde yaşayan Türkmenlerin emiri olup babası da Amik Türkmenlerindendir. Memlûk tarihçilerinden İbn Hacer ve el-Aynî, onun için Antakya hâkimi ifadesini kullanırken İlyas ismiyle çağırıldığını kaydetmişlerdir.

– İbn Hacer el-Askalânî, İnbâi’l-Gumr…, Muhammed Abdelmuîd Hân.), C. V, 297, 299 

BN.